kırkaltı

kırkbeş

kırkdört

kırküç

kırkiki

kırkbir

kırk

otuzdokuz

bunlarda maymunları aksine gördüğüm en en sevimli hayvanlar...

sarı olan benim kedim ve ismi abbuş siyah olanda onun annesi ama ismi yok :) 

bundan sonraki eklediğim fotoğraflarda görme ihtimaliniz oldukça fazla.

bu yüzden tanışmanızı istedim :)

otuzsekiz

Kız kaptırdı gönlünü

Sevdiği oğlan kalpsizin biri

Alay etti güldü…

Hiç aşka gülünür mü?

Ne çare, cahil aklı

Kız hastalandı, yattı

Mumda yandı pervane… öldü.

Oğlan sormakta haklı

Hiç aşktan ölünür mü?

behçet necatigil

otuzyedi

yalnızlık mı benm için bu kdr ilgi çekici,

etkileyici olan..

yada bu karenin içinde insanlar olsaydı da 

çekermiydim ben bu resmi..

otuzaltı

otuzbeş

"bazen sert biri oluyorum
ama tadıma bakarsanız hala tatlı.

bütün mesele
söylemeye korkuyor olmam.
hani sevgiliniz size,
"beni sevdiğini söyle" der de
söyleyemezsiniz ya aynen öyle..." 

Charles Bukowski

otuzdört

bugün kızılayın düzenlemiş olduğu

1.000.000 iyi insan aranıyor! 

kapanyasına destek vermek için neredeyse okulumdaki 

18 yaşını dolduran herkes kan bağışında bulundu tabii bendeee...

 hemde bu sayede kan grubumu öğrenmiş oldum :)

otuzüç

şu küçük maymuncuğun annesini emişine bir bakın :))

sanırım bunlar hayatımda gördüğüm en sevimsiz hayvanlar :)

tüm bu sevimsizliklerine rağmen bütün dikkatleri üzerlerine çekmeyi başarabiliyorlar...

ama her şeyde olduğu gibi bunlarında bebek olanları birazcık tatlı :)

otuziki

otuzbir

şuanda bu kitabı  okumaktayım daha yeni başladım ve güzel gidiyor...

kitabın ön ve arka yüzü çok tatlı değil mi?

hayal ve gerçek hep sarmaş dolaştı yaşamımızda,

iç içeydi.

zaman zaman hayallerimizi zorluyor onları gerçek eyliyorduk,

bazen de bir karabasan,

rüyalardan kaçarak,

yaşamın kabusuna dönüşüyordu... 

Ayşe Kulin

otuz

yirmidokuz

onlar benim küçük sevimli ev ışıklarım :)

yirmisekiz

yirmiyedi

yirmialtı

yirmibeş

yirmidört

yirmiüç

yirmiiki

yirmibir

bugün saçlarımı kestirdim...

biraz fazla kısa oldular galiba her kestirdiğimde bi pişmanlık duyarım ztn

gerçekten nasıl olmalarını istediğimi bilmiyorum açıkçası 

umarım kısa sürede alışırım...

şimdilik kendimi  kökü bende bahaneleriyle avutmaya çalışıyrum 

ama pek işe yaradığı söylenemez açıkcası :)

yirmi

ondokuz

onsekiz

onyedi

onaltı

onbeş

ondört

onüç

evlerin ışıkları ne kadar şirin öyle değil mi?

kalp kalp olmuşlar sanki =)

oniki

onbir

on

dokuz

bu resmi dershaneden kaçıp eve gelirken çektim :)

bugün gerçekten dershane hiç çekilesi değildi :( 

birde hava bugun Bursa'da çok bunaltıcıydı ,

sabahın ilk saatlerinde sis basmıştı her tarafı 

'her yer toz bulutu olmuş anne galiba öliciyiz' diyerek çıktım evden...

sekiz

yedi

tüketilmiş yaşanmamış
hediyelik hayatlar, ah bu evler,
pencereler, bu kapılar, sokaklar
hüzün gibi, sevinç gibi,
eskitilmiş zamanlar..

altı